donderdag 16 juni 2016

"Persoonlijke balans" bestaat niet...

Je leest het vaak bij aanbieders van massage, yoga, tantra, meditatie, reiki, Qiu-gong en soortgelijke: "Persoonlijke balans", en dan met name het streven daarnaar.
Vanuit de boeddhistische visie is dit een contradictie en per definitie onmogelijk. Om dit uit te legen moeten we beide termen eerst apart van elkaar onderzoeken.

- Persoonlijk -

In het boeddhisme is 'persoonlijk' niet een verwijzing naar een persoon, maar naar het individuele deel van die persoon. De gedachte dat een persoon een individueel wezen is behept met een eigen en zelfstandige ego met daarin de ik=persoonlijkheid, het mijn, ons en overtuigingen is onjuist.
Het persoonlijke/ego is niets anders dan alle conditioneringen bij elkaar en alle emoties en gemoedstoestanden die daaruit voortkomen. En aangezien zowel emoties als de gemoedstoestanden het duale karakter van de persoon vertegenwoordigen is de persoon altijd in onbalans zodra deze in een emotie/gemoedstoestand verkeert. Het persoonlijke is dus altijd in onbalans.

- Balans -

Streven naar balans is prachtig, maar wat is 'balans' precies? In het boeddhisme kennen ze meerdere varianten van balans waarvan de meeste een schijnbalans zijn. In het dagelijks leven herkennen wij deze schijnbalans als momenten van de "balans in onbalans". Zo kan je in een conflictsituatie met iemand verkeren maar in een kort moment toch even in balans zijn met elkaar. Of zelf in een periode van stress verkeren maar tijdens een boswandeling toch even rust ervaren. Tot slot zou je een ouderwetse kantelweegschaal kunnen hebben met een maximaal toelaatbaar gewicht van 20 kg waarbij je aan beide zijden 15 kg plaatst. Ogenschijnlijk zal de weegschaal in balans zijn, maar het totaalgewicht is ver boven het maximum en zodoende is ook hier onbalans.

- Persoonlijke balans -

De werkelijke balans kan niet gecreëerd worden maar is een gevolg. Als je onbalans weghaalt is het gevolg balans. Aangezien zowel de emoties als de gemoedstoestanden het duale karakter van de persoon vertegenwoordigen is de persoon altijd in onbalans zodra deze in een emotie/gemoedstoestand verkeert. Deze emotie/gemoedstoestand zijn samen met de conditioneringen het 'persoonlijke', en daarmee is persoonlijke balans zowel een contradictie als een onmogelijkheid.

Gek genoeg kan, als momentopname, persoonlijke balans wel ervaren worden, maar dan als vergelijk tot de schijnbalansen. Streven naar balans is mogelijk, maar dan moet deze geheel los komen te staan van het persoonlijke omdat deze de onbalans vertegenwoordigd.
Werkelijk streven naar balans is streven naar het weghalen van de conditioneringen. Met het verdwijnen van deze conditioneringen verdwijnt als gevolg ook het ego en daarmee het persoonlijke.
Ben je echter fier en trots op je eigen individuele persoonlijkheid en je ego, dan is balans een onmogelijkheid.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten