zaterdag 15 april 2017

De Zonde voorbij...

En Goede Vrijdag is alweer voorbij. Een zeer opmerkelijke feestdag omdat op deze dag gevierd wordt dat Jezus de Toorn Gods over de mensheid heeft bevrijd door vrijwillig de dood aan het kruis te verkiezen.

Op heel veel fronten jeukt bij mij deze beredenering (los van mijn mening dat zowel Jezus als God verzonnen personen zijn heb ik moeite met God's toorn als er ook God's liefde is. Een beetje compassioneel iemand, laat staan een God, kan zich daar overheen zetten lijkt mij).

Mijn grootste issue in deze is de gedachte dat het überhaupt mogelijk is de zonde van een ander weg te krijgen. God kan dat niet, noch Jezus, noch een priester uit naam van dit tweetal. Er is slechts één manier waarop je van je zonde af kan komen, en dat is door dit zelf te doen. Naast dat niemand jouw zonde kan wegnemen is het ook niet mogelijk de zonde te laten verdwijnen middels een ritueel; zoals een biecht en ten slotte is een situatie ook geen verzachtende omstandigheid voor het wel of niet plegen van een zonde.

Maar wat is nu precies een zonde, wie bepaald dat iets een zonde is en wat zijn de gevolgen van een zonde? Heel veel van wat de Goegemeente ziet als zonde is geen zonde. Deze vraag mag gezien worden als een startpunt in een stuk bewustwording omdat te snel en gemakkelijk iets als zonde wordt bestempeld waarna direct een oplossing gezocht wordt in verlossing terwijl er wezenlijks niets aan de hand is.

Morgen begint Pasen. De wederopstanding van Jezus, in mijn ogen het volgende hoofdstuk van een sprookjesverhaal. Als er al een wederopstanding mag zijn, dan die van het individu die zich los weekt van diezelfde Goegemeente. Ook, of juist, in de spirituele hoek zijn deze moraalridders aanwezig met nieuw verzonnen dogmatiek hoe een bewust nieuwertijdsmens met verhoogd trillingsgetal dient te handelen in deze of andere situatie. Los komen van die onzinnige retoriek en inzicht krijgen waar jouw zonde werkelijk begint, dat is wellicht een aardige invulling voor de komende paasdagen.