donderdag 5 oktober 2017

Een schop onder je kont is zéér spiritueel


Gisteren was het de herdenking van de Bijlmerramp, 25 jaar geleden. Met verbazing keek ik naar al het leed, pijn en verdriet die de mensen hadden en uitte. Toegegeven, een Boeing 747-vrachtvliegtuig op je dak daar kan je behoorlijk van schrikken. En als er slachtoffers en doden vallen en je bent je huis kwijt, dan heeft dat zeer zeker zijn tijd nodig. Maar 25 jaar ??!

Als beheerder van de “Spirituele Agenda” op FB zie ik nog wel eens wat voorbij komen; activiteiten die ogenschijnlijk een Spirituele betekenis hebben. Nu kan zelf een broodje kaas een spirituele betekenis hebben, maar een activiteit; bewust vormgegeven, om een spiritueel proces positief te beïnvloeden is toch van een andere orde. Met het gevaar als betweter neergezet te worden durf ik toch enkele activiteiten als Niet-spiritueel te benoemen, sterker nog… ik denk dat ze eerder een tegenovergesteld effect hebben.

Zo is praten het minst spirituele wat je kan doen. Praten is een rationeel/cognitief proces en daar zit de pijn en de emotie niet. Natuurlijk kan je praten vanuit de emotie, maar dan moet er al een vertaalslag gemaakt worden die in het geheel onnodig is.
Praten met andere mensen erbij (en waarom anders zou je gaan praten) is nog beroerder; de anderen reageren namelijk en denken hulp te bieden terwijl ze niets anders doen dan hun eigen emoties die door het verhaal aangewakkerd worden terug te kaatsen. En daar wordt géén enkel mens vrolijker van.

Naar de emotie toegaan heeft vrij weinig zin en tegelijk is het een zeer pijnlijk proces. De emotie wordt namelijk veroorzaakt door een bepaalde blokkade maar is op zichzelf niet de blokkade. De emotie zelf te lijf gaan is alsof je de boodschapper een pak op zijn roffel geeft vanwege het leveren van een slecht bericht. Daar waar de emotie de boodschapper is, daar is het specifieke voorval de trigger.  Dus ook naar die gebeurtenis hoef je niet te kijken. Waarom de gebeurtenis jou triggerde is echter wel een belangrijke vraag die het onderzoeken waard is.

Troost bieden is een cover-up. Met schouderklopjes en zoete woorden wordt de emotie inclusief onderliggende oorzaak met de mantel der Liefde toegedekt enkel en alleen om de troostende partij een goed gevoel te geven terwijl de getroosde nog met dezelfde bak ellende zit.

Tijd heelt geen worden. Een pijn of verdriet kan je zien als een lading energie en energie kan niet zomaar verdwijnen. Het kan verbranden of transformeren, maar niet verdwijnen. Tijd kan alleen wonden helen als je iets nuttigs in die tijd gedaan hebt. Maar als je tijd alleen zijn gang laat gaan dan zit je inderdaad 25 jaar na dato nog steeds met je lading aan energie.

“Vergeten en Vergeven” is geen toegevoegde waarde in je healingproces. Vergeten en Vergeven worden vaak gezien als voorwaarde tot loslaten, en dat is niet zo. Tevens; Je moet jezelf werkelijk een Alzheimer aanpraten om een situatie die emotioneel zwaar beladen is te kunnen vergeten. Vergeven is “het niet meer kwalijk nemen van…” maar als iemand jou bewust lijden heeft veroorzaakt is het helemaal niet onjuist iemand dat wel kwalijk te nemen. Natuurlijk zit er een grote interpretatie op Juist en Onjuist, maar iemand op zijn 12e verkrachten is daaraan ontheven. Dwing jezelf niet dit te vergeven, je creëert alleen maar een nieuwe blokkade. Waar je wel voor dient te zorgen is datgene wat je niet vergeet en niet vergeeft geen invloed te laten hebben op wie je nu bent.

Wat werkt dan wel?
Loslaten.
Loslaten houdt in dat de situatie geen invloed meer heeft op wie je nu bent. Een spiritueel proces als meditatie of yoga kan helpen, de natuur kan helpen, kunst kan helpen, en een schop onder je kont kan helpen. Want naast loslaten moet je doorgaan, en op de één of andere manier wordt het als super spiritueel gezien als je 25 jaar na dato nog steeds je emoties eruit kunt persen inclusief bijbehorend gejammer en gehuil.

Het is goed je emoties te laten gelden, zoals gezegd kan energie alleen maar verbranden of transformeren, en je emoties uiten is ze verbranden. Nadat de meeste druk van de ketel is zal je inzien dat de emotie veroorzaakt wordt door de werkelijke blokkade en deze energie dien je te transformeren zodat het geen invloed meer heeft op wie je nu bent. Sta vervolgens op en loop je leven verder zonder te vergeten wat er is gebeurt;  Het behoeft je alleen maar voor vergelijkbare situaties. Maar loop door, kijk niet continu achterom. En doe je dat toch, geef jezelf een welgemikte schop onder de kont. Vraag desnoods een ander dat te doen. 

vrijdag 22 september 2017

De herrie van de Stilte

De Stilte is een fascinerend ding; Veel mensen zoeken het en weinigen kunnen er tegen. Stilte is de afwezigheid van... Van herrie en drukte om je heen, maar is dat werkelijk Stilte? Je kan het bos of een weiland inlopen en het aldaar als Stil ervaren, maar vogels, loeiende koeien en de wind door de bomen maken van de afwezigheid van, voor jou gebruikelijke, herrie het nog niet stil. De afwezigheid van stilte om ons heen maakt het nog niet stil in onszelf; Hoe stiller het om ons heen is hoe meer het opvalt hoeveel herrie er in onszelf zit. En hoe meer herrie er in ons zit, hoe onrustiger we worden. De Stilte kan zodoende iets beangstigend hebben en we zetten radio en TV aan om maar niet de Stilte te moeten horen. Hoe goed kan jij bankzitten? Het stil zitten op een bank (stoel mag ook) zonder geluid om je heen en zonder krant, mobiel, tablet, gesprekspartner of vogelkooitje in de buurt die voor afleiding zorgen. Hoe snel voel je nu de neiging iets te moeten gaan doen? Zou je dit een hele dag kunnen? Een dag niets doen op een bank met niets om je heen behalve de Stilte? Zou je dan aan het einde van die dag denken; -dit was echt heel fijn-, of eerder -dit werkelijk nooit meer- ? We zoeken de Stilte en kunnen er tegelijk slecht tegen. Geluid kunnen we vertrouwd maken en dat geeft ons rust, terwijl de Stilte oorverdovend kan zijn.

maandag 18 september 2017

Datgene wat goed voelt kan wel eens de reden zijn dat je je niet goed voelt.

Luisteren naar je hart, naar je innerlijke stem of doen wat goed voelt. Maar datgene wat goed voelt kan wel eens de reden zijn dat je je niet goed voelt.  

Veel mensen splitsen zichzelf op in een hoger en een lager ik  c.q. bewustzijn.  Het is leuk om jezelf in vakjes op te delen, maar als je niet weet waar precies welk vakje zit en hoe je daar moet komen dan heeft dat opdelen weinig zin.  En ook al zou je precies weten waar je hogere ik zit, het laat alleen maar zien dat er schijnbaar ook nog een lager ik aanwezig is. En die draait het spelletje gewoon mee.  

Als je gaat luisteren naar jezelf, waar luister je dan precies naar? De voetbalhooligan die een voortuintje ontleedt luistert prima naar zichzelf, hij merkt op dat er grote onrust in zijn lichaam heerst en geeft daar uiting aan. Daarentegen luistert de man die niet wenst te oordelen totaal niet naar zijn lichaam want op emotioneel vlak is het oordeel allang gevormd. En ook de Alles-is-Liefde en Alles-mag-er-zijn  believer luistert niet naar zijn lichaam want het zijn juist deze mensen die het hardst ageren tegen een Wilders, Trump of een korting op het eigen risico. Als die voetbalhooligan in hun voortuintje bezig is geldt de Alles-mag-er-zijn opeens niet meer.

Het “luisteren naar je hart” is voor veel mensen een andere benaming voor “luisteren naar dit pakket normen en waarden” die in hun ogen hoogstaand zijn.  Maar ze zijn net zo hoogstaand dan welke norm of waarde dan ook. Het probleem is namelijk de normen en waarden op zich, niet de hoogte ervan.  
Zodra je gaat luisteren naar een onderdeel van jezelf dat je beter acht dan andere onderdelen van jezelf (hoger versus lager ik) hou je jezelf voor de gek. Alle onderdelen zijn namelijk wie jij bent en jij kunt alleen maar luisteren naar jou, het geheel.
In de advocatuur is een mooi  gezegde: “A man who is his own lawyer has a fool for a client”.  

Als je luistert naar je eigen lichaam dan houdt het niet op bij het luisteren alleen. Want als je onrust opmerkt dan is het wijs iets met zowel de onrust als ook de bron van die onrust te doen.  Maar wat ga je doen? Als je vervolgens datgene gaat doen wat je lichaam je aangeeft, dan ga je nat. Je gaat namelijk het advies tot rust opvolgen van datgene die de onrust zojuist veroorzaakt heeft. 
Een dik persoon die qua voeding naar haar lichaam luistert, iemand die geen grenzen kan aangeven maar in de therapie graag de grenzen wilt aangeven,  iemand met grote vermoeidheid die haar dagritme niet wilt omgooien snappen het niet. Zij denken goed bezig te zijn door naar hun lichaam te luisteren, maar of ze kunnen niet luisteren, of ze luisteren niet goed, of ze verstaan niet wat er gezegd wordt.

Luisteren naar het lichaam is een kunst op zich. Ooit een Eikel gezien die gefrustreerd is dat hij geen Beukennootje is?   

Luisteren vraagt 1 groot offer: acceptatie. Acceptatie van datgene je lichaam is, doet en vertelt. Hoe groot de wens tot verandering ook is, de mogelijkheden zijn zeer gering en die wens tot verandering is nu juist je grootste probleem. De enige echte grote verandering kan alleen plaatsvinden als je dat ene ding gedaan hebt;  je lichaam accepteren zoals het is. 

woensdag 9 augustus 2017

Emotie en gevoel; 2 verschillende dingen

Veel  ‘zoekers’ binnen het spirituele milieu hanteren technieken die gericht zijn op innerlijke balans. Zo is inzicht-meditatie (Vipassana of Jhana) de techniek bij uitstek om deze balans in jezelf te verkrijgen en te versterken omdat je zodoende inzicht krijgt in de bronnen van de onbalans. Mindfulness laat je  gedurende de dag zien hoe jij reageert op prikkels van buitenaf en bij yoga stimuleer je het lichaam dusdanig dat het wel moet reageren op de prikkels die je zelf creëert, en dat observeer je dan weer.  Alle deze technieken draaien uiteindelijk om 1 ding: balans, ongeacht in welke situatie je ook verkeert... Balans.  Goed, tot zover de theorie.

De praktijk van deze ‘zoekers’ laat vaak een ander beeld zien.  De emotie wordt vaak het toonbeeld van spirituele progressie gezien: hoe meer/heftigere emoties hoe beter dit wordt gekwalificeerd. Ook het toelaten en durven ervaren van de emoties wordt gezien als een sterk signaal van spirituele groei.

Dit is opvallend, want de emotie is het begin van de dualiteit. Op basis van een reeds aanwezige conditionering wordt deze door een situatie aangeraakt waardoor er een emotie van begeerte  of  aversie ontstaat. Zolang er een emotie is, is een mens in onbalans, balans is namelijk de afwezigheid van emotie. Hierbij dient gezegd te worden dat emotieloos iets anders is als gevoelloos; Juist het gevoel neemt een enorme vlucht als de emotie afwezig is. Kortom; hoe minder conditionering, hoe meer je in je gevoel staat: balans.

De emotie is dus de onbalans en het helemaal opgaan in verschillende emoties heeft niets met spirituele groei te maken. De emotie is altijd de weergave van jouw begeerte of aversie naar een bepaalde situatie toe bezien vanuit jouw kader/conditionering. Gevoel is de situatie aangaan zoals deze is, en deze ook als zodanig accepteren. Zie hier weer de kern van mindfulness.

Moeten we dan proberen om de emotie te onderdrukken? Nee, dat is weer het andere uiterste van het spectrum; Er vol ingaan of ze stimuleren is niet goed, ze onderdrukken of negeren eveneens.  Wederom; observeer en ervaar hoe jij reageert op bepaalde situaties (mindfulness) en onderzoek welke situatie welke conditionering aanraakt waardoor je zo in een bepaalde emotie geraakt (inzicht-meditatie).

Eigenlijk is het heel eenvoudig allemaal. Er is alleen nog 1 ding die bepalend is voor het welslagen; je moet het zelf gaan doen.

zondag 30 juli 2017

20 dooje takken

M'n laatste volle dag Ekãyano. Ik kan er bijna een werkwoord van maken; ik ben aan het Ekãyanoen...

Wat Ekãyanoen precies is, is dan onduidelijk; het zal ergens tussen klussen, aankloojen en frutselen liggen.
Vandaag heb ik 20 dooje takken van enkele meters lang in een cirkel diep in de grond gestopt. Het ziet er verdomd geinig uit maar je hebt er niets aan. Aan de andere kant, er staat hier ook een waterpomp die geen water pompt, een telefoon die het niet doet en een bel die het wel doet. De zinloosheid van het leven draait hier 2 op 3, dan vallen die 20 dooje takken nog allerzins mee...

vrijdag 21 juli 2017

Compassie en geloof


Zo’n beetje elk geloof heeft er een term voor: barmhartigheid, mededogen, naastenliefde, compassie, universele liefde en zo zijn er nog wel wat jeuktermen te bedenken. Opvallend is hoe weinig ieder geloof hiervan in de praktijk weet te brengen. Een opsomming als we alleen naar de laatste dagen kijken.

Hanina Ajarai is een moslima en columnist bij het AD. In de column van 20 juli j.l. schreef ze over de slachtoffers van MH17 “op emotioneel niveau doet het mij niets. Helemaal niets. Ik heb geen seconde getreurd om de slachtoffers”.  Een vroom Moslima die het niet voor elkaar krijgt iets te voelen naar de slachtoffers en nabestaande van een dergelijke ramp. Ook een dag later bij RTL Summernight kwam ze niet terug op haar worden.

Niet alleen binnen de islam hebben ze er moeite mee, ook de vroom katholieken kennen weinig compassie. Deze week werd bekend dat in het Jongenskoor van Regensburg  547 koorknapen door priesters en leraren jarenlang werden mishandeld en misbruikt.
Morgen komt er een groot artikel in Trouw waarin staat hoe de pedofielen veilig worden gesteld binnen de Jehova-getuige sekte.

Het lijkt allemaal paradoxaal maar dat is het niet. Geloof creëert juist dit soort handelen. Het geloof biedt vluchtwegen voor slecht gedrag middels offers, gebeden, biecht, vergiffenis en boetedoening. En Uiteindelijk is het de hogere macht die over je lot beslist en dat alles ligt  buiten jezelf en niet in jezelf.
Daarnaast maakt geloof onderscheidt tussen gelijk gelovigen en anders gelovigen. Slecht handelen naar anders gelovigen is minder erg dan hetzelfde handelen naar gelijk gelovigen. 

Het is niet de mens maar het geloof dat de veroorzaker van dit kwaad is. Natuurlijk, het geloof haalt het slechtste in de mens naar boven en de mens is zo dom te geloven en de mens heeft het geloof bedacht. Maar de mens heeft ook wetenschap, boeddhisme, jainisme, taoïsme en sjamanisme bedacht en heb je ooit gehoord over  sjamanistisch terrorisme?

Van het ene geloof kan gezegd worden dat het nog vreselijker is dan het andere geloof, maar uiteindelijk maakt het weinig uit of je door de kat of de hond gebeten wordt. 

maandag 8 mei 2017

Verantwoordelijkheid (nemen, hebben of krijgen)

Zit je in de knoop, neem een kind. Dat lost al je problemen op (aldus het weerzinwekkende advies van psycholoog Jeffrey Wijnberg):
"Ik zie veel vrouwen tussen de pakweg 29 en 35 die in de knoop zitten. Ze hebben duidelijke symptomen van overspannenheid en worstelen met hun identiteit. Het belangrijkste advies dat ik ze geef? Word zwanger! Een kind zorgt ervoor dat de zoektocht voorbij is. Jij gelukkig, je kind gelukkig, en je (schoon)ouders gelukkig!”
Met de redenatie "Je móet wel verantwoordelijk zijn voor je kinderen, dus word je dat ook!" simplificeert Wijnberg veel en gaat er gelijk vanuit dat mensen altijd verantwoordelijk kunnen zijn, als de situatie er maar naar is. De praktijk wijst echter uit dat er heel veel ouders zijn die zeer onverantwoord met hun kinderen omgaan. De logica gebied dat de redenatie juist omgedraaid moet worden: zorg eerst dat je verantwoordelijkheid kunt nemen voordat je aan kinderen gaat beginnen.
Verantwoordelijkheid heb je niet naar iets of iemand maar voornamelijk en vooral naar jezelf. En verantwoordelijkheid komt voort uit zelfkennis en zelfkennis bereik je door het observeren van je eigen gedragingen, patronen en overwegingen.
Inzien welke gedragingen je uit balans trekken en hier een verandering in plegen. Inzien dat conditioneringen vanuit je jeugd nog steeds gelden maar totaal zinloos zijn. Inzien wat je sterke en zwakke kanten zijn en dat deze soms ook niet te veranderen zijn en hier vrede mee hebben.
Verantwoordelijkheid is niet de behoefte om allemaal dingen te veranderen naar eigen zingeving. Verantwoordelijkheid is het inzicht dat dingen zijn zoals ze zijn en dat je daar heel gelukkig mee kunt wezen. De wereld is niet maakbaar. Als je dat inziet, dan ben je al een heel eind.

Bron: https://vrouw.nl/artikel/verhalen-achter-het-nieuws/43685/waarom-het-krijgen-van-kinderen-niet-vanzelfsprekend-meer

zaterdag 15 april 2017

De Zonde voorbij...

En Goede Vrijdag is alweer voorbij. Een zeer opmerkelijke feestdag omdat op deze dag gevierd wordt dat Jezus de Toorn Gods over de mensheid heeft bevrijd door vrijwillig de dood aan het kruis te verkiezen.

Op heel veel fronten jeukt bij mij deze beredenering (los van mijn mening dat zowel Jezus als God verzonnen personen zijn heb ik moeite met God's toorn als er ook God's liefde is. Een beetje compassioneel iemand, laat staan een God, kan zich daar overheen zetten lijkt mij).

Mijn grootste issue in deze is de gedachte dat het überhaupt mogelijk is de zonde van een ander weg te krijgen. God kan dat niet, noch Jezus, noch een priester uit naam van dit tweetal. Er is slechts één manier waarop je van je zonde af kan komen, en dat is door dit zelf te doen. Naast dat niemand jouw zonde kan wegnemen is het ook niet mogelijk de zonde te laten verdwijnen middels een ritueel; zoals een biecht en ten slotte is een situatie ook geen verzachtende omstandigheid voor het wel of niet plegen van een zonde.

Maar wat is nu precies een zonde, wie bepaald dat iets een zonde is en wat zijn de gevolgen van een zonde? Heel veel van wat de Goegemeente ziet als zonde is geen zonde. Deze vraag mag gezien worden als een startpunt in een stuk bewustwording omdat te snel en gemakkelijk iets als zonde wordt bestempeld waarna direct een oplossing gezocht wordt in verlossing terwijl er wezenlijks niets aan de hand is.

Morgen begint Pasen. De wederopstanding van Jezus, in mijn ogen het volgende hoofdstuk van een sprookjesverhaal. Als er al een wederopstanding mag zijn, dan die van het individu die zich los weekt van diezelfde Goegemeente. Ook, of juist, in de spirituele hoek zijn deze moraalridders aanwezig met nieuw verzonnen dogmatiek hoe een bewust nieuwertijdsmens met verhoogd trillingsgetal dient te handelen in deze of andere situatie. Los komen van die onzinnige retoriek en inzicht krijgen waar jouw zonde werkelijk begint, dat is wellicht een aardige invulling voor de komende paasdagen.

zondag 8 januari 2017

Verantwoordelijkheid...zelf onderzoek....eigen verantwoordelijkheid...enz enz



Verantwoordelijkheid, zelfonderzoek

Helaas is het er  ingeslopen, dat verleggen van verantwoordelijkheid, op de meest geniepige manieren. Het verleggen van verantwoordelijkheid naar een god, een boek, de ander.
Mensen die een collectieve religie/ideologie aanhangen beschuldigen anderen, die zelf de werkelijkheid zoals ze die ervaren onderzoeken, er nogal eens van egoistisch te zijn.
Maar het  zelfonderzoek, de zelfontwikkeling, is juist niet bedoeld om te dienen als middel tot spirituele zelfbevrediging, of om je al dan niet spirituele ego te vergroten.
Het is juist bedoeld om in te zien dat er geen onafhankelijk, losstaand zelf is. Dat het "zelf" onderdeel van alles is, en dat er niks afgescheiden kan zijn, ook al zouden we dat willen. Dat maakt ons allemaal net zo verantwoordelijk voor het geheel. En zo kan zelfonderzoek juist leren onderdeel te zijn van een harmonische samenleving.

We zijn allemaal geboren als levend lichaam/geest organisme, gewoon in ons nakie.
Met onze begeerte en afkeer en daaruit voortkomende gedachten hebben we zo'n lading gelegd op het lichaam, dat we ook daar verantwoordelijkheid zijn gaan verleggen.
Ook al kiest een vrouw er bijvoorbeeld voor naakt over straat te gaan, dan geeft dat een man nooit een vrijbrief om z'n eigen verantwoordelijkheid te ontlopen en te nemen wat niet vrijwillig gegeven wordt. Het is een laf excuus om te zeggen "ze vroeg erom, ze kleedde zich ernaar, ze zei het verkeerde enz." . Het is ook een ontkenning van eigen keuzevrijheid, je maakt jezelf tot marionet aan de touwtjes van je begeerte.
Je kunt er namelijk ook voor kiezen elkaar te beschermen. Niet te doen bij de ander wat je zelf niet wil dat jou gebeurt. Niet te nemen wat niet gegeven wordt. Die keuze hebben wij, als mensen.
Te handelen vanuit welwillendheid naar het leven, niet vanuit minachting voor het leven.

Ik snap dat we niet in een utopie leven. Dat mensen nu eenmaal conditioneringen hebben, en begeerte en afkeer. Maar toch....we kunnen ons er wel bewust van zijn.
Wat zeg ik tegen m'n dochter, als ik haar waarschuw niet alleen over straat te fietsen 's nachts. Welke boodschap geef ik door: "het is niet veilig want er zijn nu eenmaal mensen die...."
Maar ik kan en wil de verantwoordelijkheid voor die mensen niet bij haar leggen. Zij doet die mensen niets aan wat hun gedrag kan rechtvaardigen.

Ik hoop dat we dit allemaal kunnen doen. Dat ook onze mannen / broers / zonen kunnen leren om te gaan met hun eigen keuzevrijheid en verantwoordelijkheid.
We moeten elkaar daar dan wel op durven aanspreken. Zonder het risico te lopen op geweld.







zaterdag 7 januari 2017

Tantra is een thermometer, een vergrootglas en een speeltuin

Wat is Tantra? Een uitgekauwde vraag met duizenden antwoorden die allemaal niet en tegelijk wel kloppen. Een wijs man (mijn leraar) zei ooit: "Tantra heeft geen antwoord want tantra is het antwoord". Een ietwat abstracte zin wat past bij een (van oudsher) Zen-leraar, maar er zit veel waarde in.
Tantra heeft geen antwoorden. En tegelijk is tantra wel iets; een thermometer, een vergrootglas en een speeltuin.

Tantra is een thermometer

Iemand is in Tantra als Prana de grootste energie is op dát moment in zíjn lichaam. Prana is balans en de energie die gelijk opgaat met Pañña (wijsheid). Daar waar onrust en disbalans heerst kan geen balans noch wijsheid bestaan, en zodoende laat Tantra heel goed zien wat jouw staat van zíjn is op dit moment. Tantra is de thermometer tussen de billen als momentopname. Een minuutje later kan je glas omvallen en overstijgt de woede weer; weg Prana en weg Pañña.

Tantra is een vergrootglas

Ik moet de eerste mens nog tegenkomen die klaagt over zijn balans. Nee, klagen doen we over onbalans en pijnpunten; onze onzekerheid, minderwaardigheidsgevoel, boosheid, die strontvervelende buurman en zo verleidelijke buurvrouw. Al die zaken die ervoor zorgen dat wij niet in Prana en Pañña kunnen geraken komen bij de Tantra onder een vergrootglas te liggen. Merken wij onze onzekerheid in het dagelijkse slechts latent op, in een Tantra-sessie overstijgt het tot enorme proporties. Zijn wij wel eens boos, in een sessie spuit het onze oren uit. Dat is wat een (goede) Tantra-sessie (ook) doet, het haalt datgene naar voren wat ervoor zorgt dat wij geen rust en balans ervaren en blijft ernaar wijzen met uitgestrekte vinger.

Tantra is een speeltuin

En hoe ga je om met je onzekerheden en andere onbalans? Waarschijnlijk zoals je dat al jaren doet; op de automatische piloot, zorgen dat je niet op tenen gaat staan, binnen de lijntjes kleuren en vriendelijk blijven glimlachen. Daarmee verbloemen en camoufleren wij de onbalans maar lossen deze niet op.
Toegegeven, in het dagelijkse leven is het niet eenvoudig je onzekerheid of boosheid de baas te zijn. Voor je het weet escaleert de bende en wat doen we dan?
Binnen een Tantra-sessie kan je hiermee volledig experimenteren, uitproberen, spelen en "fouten" maken. De tantriki stuurt de energie, ook als het te bont wordt.

Allereerst maakt de tantriki  (kunstmatig) in jou een enorme hoeveelheid Prana aan. Deze Prana stroomt uiteindelijk altijd naar het laagste punt, daar waar onze pijnpunten liggen; dit is de thermometer. Omdat de aandacht op een pijnpunt komt te liggen wordt deze haarscherp duidelijk; het vergrootglas. En uiteindelijk mag je buiten de lijntjes treden om oplossingen en beslissingen te maken die anders zijn dan hiervoor; de speeltuin.

Wat is tantra niet?

Zodra onbalans heerst is er geen Tantra. Zodra er balans is, is er Tantra. Ieder mens heeft zijn eigen wegen en methoden om tot balans te komen maar deze wegen en methoden zijn niet de Tantra; de weg naar de top is niet de top. Zodoende is Tantra nooit dogmatisch, het is niet de aankleding en het is niet de invulling, het is niet de passie noch de compassie. Het heeft niets met liefde te maken en niets met haat. Tantra is hoe je je voelt als je in balans bent.

Tantra is genieten van een kopje koffie, ook al kreeg je er geen lepeltje bij.

zondag 25 december 2016

Wat is Tibetaanse tantra?

- Tibetaanse Tantra -

De Tibetaanse tantra als massagevorm wordt steeds meer aangeboden en zit duidelijk in de lift. Maar wat zijn nu precies de kenmerken van deze massagevorm en zijn hierin ook verschillende stromingen in te ontdekken?

De Tibetaanse massagevormen, waaronder de tantra-massage, zijn veel later ontstaan dan de Tibetaanse tantra die op zijn beurt voort is gekomen uit het Tibetaans boeddhisme. Een kenmerk van het (Tibetaans) boeddhisme is dat het uitgaat van:

- zelfloosheid (er is niet zoiets als een onafhankelijk, onveranderlijk zelf)
- de illusie dat er een onafhankelijk/onveranderlijk zelf is creëert lijden
- inzien dat dat er geen inherente 'zelf' is onthecht je van het lijden.
- als deze onwetendheid verdwijnt blijft Pañña/Prana over.

Het Tibetaans boeddhisme laat zich uitsplitsen in 2 didactische stromingen waarbij de eerste gestructureerd en ordelijk is met een duidelijk herkenbare grondslag en logica.
De andere groep berust zich op 'Wijsheid' wat de optelsom is van kennis (sutta mayã pañña) + ervaring (cinta mayã pañña) + intuïtie (bhavana mayã panña) waarbij elk van de 3 peilers even sterk ontwikkeld dienen te worden.
De eerste vorm is een logische "het pad leidt naar het doel" benadering terwijl de tweede de abstracte cirkelredenatie "het pad en doel zijn één én geen tegelijk" heeft. De ene didactische stroming is niet beter of sneller dan de andere maar het is afhankelijk van persoon's karakter welke stroming het beste bij diegene past.

Het is deze 2e didactische stroming die Tibetaanse tantra is gaan heten en binnen deze stroming draait alles om Prana. Wat is nu precies Prana?
Zoals gezegd berust de Tibetaanse tantra op Wijsheid, in het Sanskriet heet dit Prajñã en in het Pali Pañña. Deze Pañña komt voort uit kennis, ervaring en intuïtie en dit zijn de drie grote leermomenten voor ieder mens. Nu is elk mens als karakter sterk op 1 van deze drie, zo heb je rationeel/cognitieve mensen, mensen die leren uit ervaring en intuïtief ingestelde mensen. Het is dus belangrijk juist de 2 andere peilers, waar je  minder sterk in bent, in jezelf te gaan ontwikkelen om zo tot Prajñã/Pañña te komen. Dit proces is niets anders dan jouw spirituele proces van zelfinzicht.

- Tibetaanse tantra-massage -

Hoe weet je nu dat je vorderingen maakt, hoe weet je dat je in Pañña zit?
Dit is voelbaar en dit gevoel is de energie die Pañña voortbrengt en deze wordt Prana genoemd. Ervaar je Prana dan zit je in Pañña. Dit kunnen momentopnames zijn en dit kan een langdurige gewaarwording zijn. En hier komt de  tantriki in beeld.

Een tantriki (man) of tantrika (vrouw) is in staat om middels, op de persoon passende, technieken toe te passen om diegene in Prana te krijgen. De gekozen techniek kan van alles zijn; van mindfulness tot voedingtips, van yoga tot massage. Ongeacht de gekozen techniek zijn hier dus 2 zaken van belang:

- het is op dit moment op deze persoon van toepassing
- het gaat altijd om Prana om zo tot Pañña te komen.

Bij de Tibetaanse tantramassage is dit niet anders, ongeacht welke stroming je gebruikt.

De Tantriki kan nu 2 routes kiezen. De eerste is de meest voorkomende; de persoon overladen met Prana zodat deze persoon in een kort tijdsbestek een gelukzalig gevoel ervaart. Dit is mogelijk doordat middels yoga of massage Prana relatief makkelijk is op te zetten. Dit heeft dan niet zoveel met Pañña te maken omdat het lichaam deze energie niet zelf aanmaakt maar dit extern door de tantriki gedaan wordt. Het fijne gelukszalige gevoel wordt tijdens de sessie ervaren en kan enige dagen aanhouden. Dan zakt de Prana energie weer in en we zijn weer terug bij af.

De andere route is het creëren van zelfinzicht, ofwel het hierboven beschevene aanbieden. Je daagt als het ware de klant uit om zelf Prana aan te maken en je laat zien waar en waarom dit niet lukt. Dit zelfinzicht is de poort naar loslaten van onwetendheid waarbij Pañña overblijft en Prana als vanzelf verschijnt.

De Tibetaanse tantra-massage komt voort uit het Tibetaans boeddhisme en de gehele boeddhistische filosofie is doorweven met wat we doen bij een Tibetaanse massage. Het is niet louter techniek om snel tot Prana te komen. Dit zou hetzelfde zijn als vegetarisch worden en alleen nog maar op wortels knagen, niet beseffend dat de vegetarische keuken zoveel meer te bieden heeft.
De tantriki van dienst is zich daarvan bewust en leeft en beleeft deze filosofie om tot eigen Pañña te komen en meer en meer in Prana te geraken. Dat elke dag en continu beleven en ervaren, dat is de ware Tibetaanse Tantra.

maandag 14 november 2016

Er staat een fiets in Ekãyano



In de tuin van Ekãyano staat een fiets.
Het is een gloednieuwe fiets, althans, dat was hij. Nu is elke fiets ooit gloednieuw geweest, maar op deze fiets is nooit gefietst. In die zin is het een nieuwe fiets.

Hij is gekocht in India, getransporteerd naar Frankrijk, tegen een boom gezet en dat was het. Niemand heeft er ooit op gefietst.
De fiets verweerd door het weer en planten klimmen erin. De fiets leunt tegen de boom en de planten leunen in hem. Het is een leun-fiets, geen fiets-fiets. Hij is onderdeel van de natuur en van Ekãyano geworden. Hij stond er eerder dan wij kwamen en als wij ooit weer gaan staat die fiets er nog steeds. Gloednieuw te zijn.

vrijdag 11 november 2016

De (on)rechtvaardiging van geweld

Vorige week was het de week voor de Amerikaanse verkiezingen. De samenkliek van goegemeente, gevestigde orde, linkse kerk en politiek correcte moraalridders waarschuwde middels doemscenario's voor al het geweld wat zou voortkomen uit de overwinning van Donald Trump.
Nu is het de eerste week na de verkiezingen die Trump heeft gewonnen en in Portland heerst er geweld. Je zou kunnen zeggen dat de samenkliek zijn gelijk heeft gekregen maar het is nu juist diezelfde samenkliek die dit geweld pleegt.

In breder perspectief is dit iets wat zich vaker voordoet; de rechtvaardiging van geweld, afhankelijk vanuit welke hoek het gepleegd wordt. Zo is er geweld voortkomend vanuit een ideologie en er is geweld tegen die ideologie.
Gaan we enigszins terug in de tijd dan zien we de rechtvaardiging van christelijk geweld zoals de Spaanse Inquisitie en het katholieke missiewerk. Ook in het verleden liggen de islamitische Moghuls die India binnen trokken en zowel het Boeddhisme als het Hindoeïsme van de kaart veegden. In tegenwoordige tijd zien we nog steeds islamitisch geweld inclusief de rechtvaardiging daartoe. Verschillende coalities vechten daar weer tegen eveneens vanuit een bepaalde rechtvaardiging.

Geweld voortkomend vanuit een ideologie of geweld tegen een ideologie, geweld is geweld en karakteristiek daaraan is dat het nu juist níet te rechtvaardigen is. Geweld is alleen te rechtvaardigen als het reeds tegen jou is ingezet en een andere mogelijkheid niet voorhanden is;

Op 14 mei 1948 werd het grondgebied ten oosten van de Middellandse zee opgedeeld in een Arabische en een Joodse staat (Israël). Op 15 mei 1948 vielen Libanon, Jordanië, Syrië, Irak en Egypte deze Joodse staat aan met als doel de totale vernietiging van Israël.

Volgens alle internationale verdragen, maar ook vanuit een stuk menselijke logica mag een mens zich verdedigen met geweld als diegene wordt aangevallen met geweld. Het verdedigen met geweld moet proportioneel zijn en alleen maar dienen ter verdediging. Waarom haal ik dit voorbeeld aan? Omdat met terugwerkende kracht de teneur is ontstaan dat het geweld Israël gebruikte onrechtvaardig was. En dat is een fenomeen wat zich vaker voordoet; iets wat rechtvaardig is bestempelen als zijnde onrechtvaardig door een groep mensen die zichzelf het etiket rechtvaardig hebben gegeven. Dit is een variabele op "Wij van WC-eend adviseren WC-eend".

Het geweld tegen Trump is niet meer rechtvaardig dan het geweld je verwacht van Trump. Het enige verschil is dat Trump nog geen geweld heeft gebruikt.
Zowel geweld voortkomend vanuit een ideologie als geweld tegen een ideologie is onrechtvaardig. Zo ook het goedpraten van onrechtvaardig geweld als ook het veroordelen van rechtvaardig geweld.

Momenteel is er een rechtszaak tegen de staat aangespannen door de nabestaanden van de terroristen die in 1977 de trein bij De Punt kaapten. Deze treinkaping is na 3 weken beëindigd met geweld en een aantal terroristen werden hier gedood. Kwestie van pech hebben. Moet je maar geen trein kapen. Het geweld om de passagiers uit deze trein te bevrijden was, na 3 weken onderhandelen, rechtvaardig. Om dit met terugwerkende kracht als onrechtvaardig te bestempelen is  op zijn beurt onrechtvaardig.

Blijf je moeite houden met het verschil tussen rechtvaardig en onrechtvaardig geweld, dan is er nog 1 oplossing. Gebruik helemaal nooit geweld. Moeilijk moet het niet zijn.


zaterdag 17 september 2016

Alles wat samengesteld is kent geen inherente waarheid

Alles wat samengesteld is heeft geen inherente maar een tijdelijke waarheid, een persoonlijke waarheid of geen waarheid en herbergt altijd meerdere waarheden.
Alles wat vorm heeft en/of tastbaar is, is samengesteld.


Dit zijn 2 leerstellingen uit de boeddhistische Dharma die zeer wezenlijk zijn en weer refereren aan andere leerstellingen zoals "alles is tijdelijk van aard" en "alles heeft een oorzaak en een gevolg".

Voorbeeld 1:
Stel ik loop door een veld en ik neem een bloem waar. Tot zover is dit een neutrale waarneming maar nu wordt een conditionering aangeraakt door mijn oog-bewustzijn (citta) waardoor er dualiteit ontstaat en ik de bloem mooi begin te vinden. Het gevolg is mijn wens naar de bloem toe te lopen om hem van dichtbij te kunnen zien. Echter, een andere conditionering wordt door mijn neus-bewustzijn aangeraakt waardoor een andere dualiteit ontstaat en ik de bloem vind stinken. Het gevolg nu is de wens van de bloem weg te lopen zodat ik de geur niet meer hoef waar te nemen.

De mens is samengesteld en in dit geval botsen 2 conditioneringen op basis van zintuiglijke waarneming met elkaar. Op basis daarvan kunnen 3 gevolgen optreden:

- ik loop naar de bloem toe, hier wint het oog-bewustzijn van het geur-bewustzijn. Ik geniet van de prachtige bloem en lijdt om de geur.
- ik ga weg van de bloem, hier wint het neus-bewustzijn van het oog-bewustzijn. Ik lijdt niet om de geur maar lijdt wel omdat ik de prachtige bloem niet van dichtbij kan zien.
- ik de niets en blijf staan. Niet handelen is namelijk ook handelen met zijn eigen gevolg. In dit geval lijd ik omdat ik de bloem niet van dichtbij kan zien en ik lijd omdat ik de geur wel waarneem.

In alle gevallen wint de ene waarneming van de andere en daar is mijn persoonlijke waarheid aan gekoppeld, de ene waarheid wint het dus van de andere waarheid. Het kan zelfs zo zijn dat de schoonheid ik ervaar minder wordt omdat de stank zo groot is. De ene persoonlijke waarheid heeft dan een overschaduwde invloed op de andere persoonlijke waarheid.

Voorbeeld 2:
ik ontmoet iemand waar ik verliefd op word, deze persoon is echter 35 jaar ouder en conditioneel vind ik dat niet correct. In dit geval botsen 2 andere conditioneringen met elkaar op basis van "lichaam". Mijn emotionele lichaam wilt naar die persoon toe en mijn cognitieve lichaam wilt van die persoon weg. Wederom zijn er qua handelen maar 3 mogelijkheden:

- ik ga naar die persoon toe, hier wint mijn emotionele lichaam en lijdt ik cognitief omdat ik die persoon te oud vind, Schaamte of bezorgdheid voor de toekomst zullen bijvoorbeeld in mij kunnen opkomen.
- ik ga van de persoon af, hier lijdt ik niet cognitief maar lijd ik wel emotioneel want ik ben niet bij de persoon waar ik liefde voor voel.
- ik doe niets, ook hier zal ik lijden gaan ervaren.

Ook hier kan de ene persoonlijke waarheid de andere overschaduwen.
Lijden ontstaat daar waar geen inherente waarheid is. En alles wat samengesteld is heeft geen inherente waarheid maar een tijdelijke waarheid, een persoonlijke waarheid, geen waarheid en altijd meerdere waarheden. Hoe zit dat:

Tijdelijke waarheid:
de bloem in het eerste verhaal is een bloem omdat wij hem zo taalkundig noemen. We hadden hem oom 'cavia' of thql' kunnen noemen maar dat hebben we niet gedaan. De bloem is voorgekomen uit een zaadje die daarna een kiempje werd en pas daarna een bloem.  Maar deze waarheid is slechts tijdelijk omdat hiervoor wij hem kiempje noemden en daarvoor zaadje.

Persoonlijke waarheid:
dat ik de bloem mooi vind is een persoonlijk ding, een ander kan de bloem lelijk vinden maar wel fijn ruiken daar waar ik hem vind stinken. Een leeftijdsverschil van 35 jaar vind ik teveel maar iemand anders heeft daar geen probleem me. Maar die vind deze persoon een enorme oen terwijl ik er verliefd op ben. Dit zijn allemaal persoonlijke waarheden die per persoon verschillen. Ze worden gecreëerd door conditioneringen die samengesteld een dualiteit creëren in ons emotionele lichaam.

Geen waarheid:
Een fantasie, leugen of verzonnen verhaal heeft geen waarheid in zich. Ook een onjuist inzicht heeft geen waarheid in zich, behalve de waarheid dat er geen waarheid in zit.

Meerdere waarheden:
De bloem heeft een vruchtbeginsel, stamper, meeldraden en bladeren. de bloem kan samengesteld zijn uit meerdere kleuren en geuren. de bloem water, voedingstoffen, mineralen, vitaminen... Dat water was voorheen grondwater, regenwater, een wolk, condens, rivier of ijsschots. De voedingsstoffen waren voorheen ionen, compost, plantaardig of dierlijk materiaal. En dat allemaal maakt die bloem bloem zoals wij hem herkennen als bloem. De bloem bestaat uit meerdere kleuren, geuren, smaken en elk blad is anders samengesteld. De bloem herbergt een enorme hoeveelheid aan verschillende tijdelijke waarheden.

Het bewustzijn kan maar 1 citta (stukje van het bewustzijn) volgen. Toch zijn er meerdere citta's die continu en tegelijkertijd onze aandacht vragen, in het eerste geval zien en geur. Elke waarneming, elke ervaring, elke emotie, cognitie, gemoedstoestand, ratio, mentaal stukje heeft zijn eigen tijdelijke of persoonlijke waarheid die niet tegelijk hun verhaal kunnen doen. En elk van die waarheden zijn tijdelijke waarheden omdat ze op hun beurt ook weer samengesteld zijn uit onderdelen elk met zijn eigen tijdelijke waarheid die ook weer samengesteld is, etc...

Alles wat samengesteld is heeft geen inherente waarheid maar herbergt een heel kluster aan samengestelde waarheden. Dit geldt voor een bloem, voor een mens en alles wat vorm heeft.
Wanneer heeft iets dan wel een inherente waarheid, en wat is zo'n waarheid dan? Dit moet dus datgene zijn wat niet samengesteld is, en dat is nooit een ding maar een proces. En dat proces is tegelijk de inherente waarheid. Dat alles van tijdelijke aard is is ondeelbaar en tegelijk inherent waar zonder dat er een tijdelijke of persoonlijke waarheid aan gekoppeld kan zijn.

dinsdag 23 augustus 2016

Hoe tolerant dien je te zijn jegens intolerantie

Tolerantie (c.q. compassie, naastenliefde) is een belangrijk begrip binnen het Boeddhisme welke enige uitleg nodig heeft om te kunnen begrijpen. Het begrip 'tolerantie' gaat namelijk altijd gepaard met 2 vragen:

- hoe tolerant kun je (inherent) zijn
- hoe tolerant dien je te zijn

Bij boeddhistische meditatievormen zoals Metta of Tonglen ga je de liefde welke je voelt voor je geliefden uitdragen naar diegene die je niet tot je geliefden of zelfs tot je vijanden rekent. Dit is doorgaans een confronterende les in voorwaardelijke versus onvoorwaardelijke liefde en laat ook diens begrenzingen in jou zien inclusief de vraag; hoe tolerant ben ik eigenlijk?

Tolerantie leeft bij de gratie van een klein ego. Hoe groter het ego hoe belangrijker jij jezelf en je eigen standpunten vindt des te intoleranter je bent. Het boeddhisme meent dat je zo tolerant mogelijk moet zijn, maar niet altijd tolerant dient te zijn.

Er zijn 2 situaties waarin je niet tolerant dient te zijn. De eerste is als iemand bewust inherent lijden creëert bij een ander. De tweede is als de ander zelf intolerant is; het is onjuist tolerantie op te brengen voor iemand die zelf (inherent)  intolerant is, doch moet je zelf wel (inherent) tolerant daarvoor zijn.

Intolerantie heeft dus te maken met een te groot ego en vandaaruit onjuiste inzichten die aanzetten tot begeerte of aversie. De handelingen die hieruit voortkomen zijn altijd laakbaar en die verdienen geen tolerantie. Dit onjuiste inzicht creëert altijd inherent lijden en komt voort uit onjuist inzicht en dit kan een systeem of geloof zijn. Tolerantie hiervoor opbrengen is ruimte scheppen voor zowel het onjuiste inzicht als voor het inherente lijden welke hieruit voortkomt.

Zodra de tolerante tolerantie gaat opbrengen voor de intolerante krijgt de intolerantie ruim baan en moet de tolerantie inboeten.

Het lijkt zeer intolerant als de tolerante geen tolerantie opbrengt voor de intolerante, maar uit naam van de tolerantie (wat de tolerante inherent wel is) is dit het meest tolerante wat hij kan doen.

dinsdag 16 augustus 2016

Beheers u (of draag een burka)

En daar sta je dan, op de Olympische Spelen.
Jarenlang getraind, veel voor opzij geschoven en dan speel je eindelijk op de Copacabana in Rio de Janeiro. En prachtige plek, lekker temperatuurtje, ideale omstandigheden. Zou je zeggen.

Deze mevrouw maakt het zichzelf moeilijk door een allesbedekkend pakje aan te doen. Gezien het zweet op haar gezicht heeft ze het warm en gezien haar kledij kan ze weinig met deze warmte.
Deze mevrouw heeft niet zelf gekozen voor dit pakje, dit moet. Van haar geloof, van haar land, van haar publiek, van haar coach en van haar Olympisch comité die allemaal hetzelfde rare geloof hebben. En van dat geloof moet zij dat pakje aan.

In Nederland is het eindelijk eens lekker warm en iedereen gaat gelijk naar buiten in zomerse kledij. Korte broek, lange broek, rokje, jurk, korte of lange mouwen, wat jij wil. En wat iemand wil dragen aan kledij is altijd wel op te merken. Wat iemand niet wil dragen aan kledij is overigens ook goed op te merken. En met 28 graden wil een vrouw geen allesbedekkende kleding dragen. Helemaal niet als manlief naast haar een polootje, shorts en slippers draagt.

Het grappige is dat het juist die man in zomerkledij is die de vrouw verbiedt zomerkledij te dragen. Volgens zijn geloof moet de vrouw zich wapenen tegen de man. Zijn geloof zegt dat de man zich niet weet te beheersen als de vrouw vrij is in haar keuze van kledij. En in plaats dat zijn geloof hem leert zich wel te beheersen gaat zijn geloof uit van onderdrukking geleid door angst. En daarom moet de vrouw een mal pakje dragen en mag de man dragen wat hij wil. Vrouwen weten zich namelijk beter te beheersen dan mannen en zijn geloof is bedacht door een man, niet door een vrouw.

Elk geloof die uitgaat van angst en onderdrukking is een fout geloof. Een geloof dient de mens uit te leggen wat angst is en hoe om te gaan met deze angst. Geloof moet gaan om vrijheid, tolerantie en inzicht. En aangezien geen enkel geloof dat gelooft kan je beter niet geloven. Dat scheelt een hoop.

Deze mevrouw heeft het niet ver geschopt op de Olympische spelen. In hoeverre haar malle pakje daaraan heeft bijgedragen is een kwestie van gissen, het zal haar in ieder geval niet geholpen hebben. Waarschijnlijk zit ze nu op de vlucht terug en loopt ze straks in Caïro rond in wederom een allesbedekkend pakje, in 40 graden plus. Omdat mannen zich niet kunnen beheersen.
Volgens haar geloof.




woensdag 20 juli 2016

Koran - "Practise what you preach"

"Practise what you preach", om meerdere redenen een uitstekend advies als het gaat over religie, filosofie of ethiek. Geloof is een bijzonder iets aangezien geloof het gat vult van onwetendheid.
Nu zijn er vele antwoorden op vele vragen die de meeste mensen niet weten en dit noemen we dan filosofie, religie of godsdienst, en dit moet je vervolgens gaan geloven. De kracht van de aanname bepaald nu de grote van dit  geloof, en hier zit een lastig punt. Niet alle geloven hebben namelijk de juiste antwoorden en om de juistheid van een geloof te kunnen bepalen is wetendheid nodig maar de afwezigheid van deze wetendheid is nu juist de basis van het geloof.

Het boeddhisme biedt uitkomst. Vanuit onwetendheid kan toch bepaald worden of een geloof juistheid heeft, de vuistregels zijn:

- alle informatie is voor iedereen ten aller tijde beschikbaar
- er zijn geen extra skills nodig het geloof te belijden
- de filosofie is altijd logisch
- elke vorm van inherent lijden en het aanzetten tot inherent lijden is afwezig
- door het belijden van het geloof wordt je een beter mens

De kern van veel geloven is bijna altijd een boek zoals de bijbel, thora, koran of de pali-canon.
Als we bovenstaande vuistregels naast deze boekwerken leggen hebben we een ernstig laag slagingspercentage als het gaat om de juistheid van het boek. Het hangt vervolgens van de aanname van het boek af hoe groot het schadelijk effect is van de onjuistheid van het boek. Zodra het boek gezien wordt als heilig en "het woord van god" ontstaat er een groot probleem en elke nieuwsvolger herkent dit probleem gezien het geweld van de laatste tijd.

Niet belemmerd door bovenstaande vuistregels gelooft de gelovige het heilige boek en handelt ernaar. Een vers uit de koran welk onder andere als motivator wordt gezien voor het gebruik van geweld is Soera 2: 191-193:

En doodt hen, waar gij hen ook ontmoet en drijft hen uit, vanwaar zij u hebben uitgedreven; want vervolging is erger dan doden. En bevecht hen niet nabij de heilige Moskee, voordat zij u daarin bevechten. Maar indien zij u bevechten, bevecht hen dan - zo is de vergelding voor de ongelovigen. 
Maar als zij ophouden, dan is Allah zeker Vergevensgezind, Genadevol. 
En bestrijdt hen, totdat er geen vervolging meer is en de godsdienst alleen voor Allah wordt. Maar indien zij (met strijden) ophouden, dan is er geen vijandelijkheid meer toegestaan, behalve tegen de onrechtvaardigen.

In dit geval is er zeker sprake van "Practise what you preach" en kunnen we de koran aanwijzen als motivator van het geweld van de laatste tijd.

Gisteren stak een moslim in het Zuid-Franse Garde-Colombe in op een een moeder en haar drie dochters (8 - 14 jaar). Eén van de meisjes, 8 jaar oud, is levensgevaarlijk gewond. Hij zou dit hebben gedaan omdat de vrouwen te schaars gekleed waren.

"Practise what you preach". De koran staat inderdaad vol met kledingadviezen en uitleg waarom een vrouw overdressed moet zijn. Als dat reden geeft tot geweld tegen kinderen is de conclusie dat de koran een onjuist boek is verwerpelijk?

"Practise what you preach". De koran heeft veel adviezen voor het plegen van geweld en rechtvaardigt veel geweld. Deze koran is door God via de engel Djibriel aan Mohammed geopenbaard die alles opgeschreven heeft.

 "Practise what you preach". Deze Mohammed trouwde op 71-jarige leeftijd met de 9-jarige Aisha.
Ik denk dat dit wel genoeg zegt.

vrijdag 15 juli 2016

Vandaag Haat ik...

Vandaag Haat ik.
Niet dat ik vandaag haat, deze dag als zodanig, maar dat ik de haat voel.

Ene Ali of Mohammed huurt een vrachtwagen, gooit 'm vol nepwapens en rijd richting promenade des Anglais in Nice waar het poepiedruk is met mensen die catorce juliet vieren, de Franse nationale feestdag. Eenmaal aangekomen gaat-ie er eens goed voor zitten, beide handen tien-voor-twee op het stuur en de rechtervoet ferm op het gaspendaal. De mensenmassage ziet hij rap naderen en wijkt dan uiteen alsof Mozes voor de Rode zee. De vrachtwagen begint wild te schudden alsof hij over tientallen lichamen rijdt wat in werkelijkheid ook zo is en dan rijdt hij 2 kilometer zigzaggend door om zoveel mogelijk pionnetjes omver te kunnen rijden; 84 doden, een tussenstand.

Voorheen kon ik er niet bij dat iemand een bomvest liet ontploffen in een menigte. Aan de andere kant is het slechts een miniseconde om aan het touwtje te trekken en zolang je nog niet getrokken hebt is er niets aan de hand en zodra je getrokken hebt is er weinig tijd voor wroeging of spijt. Maar deze chauffeur rijdt 2 kilometer door en ziet alles voor zich en onder zich gebeuren. En blijft rijden... 2 kilometer.

De gemoedstoestand die ik nu voel, gisterenavond voelde, is haat. Niet verdriet, geen compassie, niets van medelijden. Haat.

Niet dat ik deze persoon haat of de Islam haat of de koran haat, hoewel daar plenty redenen voor te bedenken zijn. Niet de salafisten en andere enge groepjes waar dit nieuws met gejuich wordt begroet en waar met de kont naar het westen en in gesprek met Allah de volgende aanslag wordt beraamd die over enkele maanden zeker zal gaan plaatsvinden. Ik haat ook niet de gezalfden die op de promenade waxinelichtjes gaan branden en lelijke knuffels neerleggen en ultiem vals "We are the world" zingen. Ook de "let it be" en "alles mag er zijn" en "doe datgene wat goed voor je voelt" dwazen mogen van mij hun onzin uitkramen, het is mij best, daar ligt mijn haat niet.
Iedereen die deze column en mij van repliek en goed advies gaan voorzien, zeggende dat dit toch zeker niet-boeddhistisch is dit allemaal heel veel over mij zegt krijgen bij voorbaat van mij hun gelijk. Het is goed en totaal onbelangrijk.

Ali of Mohammed heeft in de ogen des Here goed gedaan (Soera 2: 190-193) en zit nu als trots martelaar te zijn met zijn 72 maagden (Soera 3:169-70). En ja, ergens hoop ik dat ze alle 72 lelijke  kwebbelgeiten zijn en op z'n moeder lijken, maar toch zit hier niet mijn haat.
Mijn haat zit nergens. Het is doelloos, ongericht en zinloos. Het is rauw, zwartrandig, knijpend en t meurt. Dat is mijn haat.

Ik beloof dat ik morgen een waxinelichtje zal gaan ontsteken.

woensdag 13 juli 2016

De verveling van de Pokemon Go speler

Hoe groot moet de verveling zijn wil je Pokemon Go gaan spelen?

Bij dit spel ga je op zoek naar niet bestaande beesjes die zich ophouden op wel bestaande plaatsen. Je smartphone laat zien waar die beesjes zich ophouden en daar ga je dan vervolgens heen. Door een druk op je phone ben je dan eigenaar van dit niet bestaande beesje en kan je weer naar huis. Dit is het hele spel.

Pokemon Go kan je alleen maar spelen als je je heel erg verveelt en tijd teveel hebt. Vaak gaat dit samen, verveling en tijd te veel hebben. Dat je tijd over hebt is niet negatief, eerder positief. Nog positiever zou het zijn als je iets zinvols zou doen met die tijd. Pokemon beesjes vangen is geen zinvolle invulling van teveel tijd.

Pokemon Go is een enorme hit en miljoenen mensen spelen het. In de VS zijn de eerste doden reeds gevallen van mensen die Pokemon beesjes probeerde te vangen op snelwegen en andere onhandige plekken. Er zijn dus miljoenen mensen die zich dermate vervelen en zoveel tijd over hebben dat ze niet bestaande beesjes gaan vangen. En dat vinden zij een zinvolle tijdsbesteding.

Wat voor type is nu de  Pokemon-beesjes-vanger, buiten het gegeven dat deze teveel tijd heeft en zich enorm verveelt. Waarschijnlijk hetzelfde type die zich nu verontwaardigd afvraagt wie ik ben om hun zo te kwetsen? Wie ben ik  om te mogen zeggen dat zij zich vervelen en tijd over hebben?

De gekwetsten van deze wereld hebben lange tenen, korte lontjes, een nog kortere adem en nagenoeg geen incasseringsvermogen. Zij zien onrecht daar waar het niet is en geven andere de schuld omdat zij zich gekwetst voelen. Het zijn de typen die moeite hebben met de werkelijkheid zoals die zich voordoet en hun heil zoeken in onrealistische dingen.
Zoals het verzamelen van niet bestaande beesjes.

donderdag 7 juli 2016

De anti-racist is racist geworden

In het boeddhisme geldt een wetmatigheid die zegt:

"Alles komt op, duurt enige tijd en transformeert vervolgens in iets anders".

Dit gezegde toont zijn waardheid als je kijkt naar het politieke spectrum van de laatste 50 jaar. Wat vroeger links was is nu rechts (milieu en duurzaamheid), wat rechts was is nu links (Palestina), wat progressief was is nu conservatief (landschapsbeheer) en wat conservatief was is nu progressief (normen en waarden). Vroeger zou ik mij schamen als ik voor racist versleten werd, nu zou ik er trots op zijn. Het zijn de schuivende panelen van standpunten die ethisch gevormd zijn, en de ene is nog belachelijker dan de ander.

Pro-Palestina betogers roepen om verdraagzaamheid en zwaaien met pacifistische kreten op hun spandoeken, maar worden witheet bij lastige vragen en beginnen zelfs te slaan.

DENK wil het Suikerfeest zien als nationale feestdag maar Yom Kipoerdag is in hun ogen iets onzinnigs.

Turken ageren tegen racisme en onderdrukking terwijl Syriërs en Koerden in Turkije op grote schaal onderdrukt worden.

Turken geven af op Marokkanen, Marokkanen op elke andere Afrikaan, Surinamers op Antillianen en Antillianen op Nederlanders woonachtig op de Antillen.

Dat zwarten vroeger verkocht werden als slaaf is waar, maar ook blanken en gelen werden verhandeld, door zwarten, blanken en gelen. Het ene doet niet onder aan het andere.

De anti-racist wordt zodoende zelf racist. Het is de goedwillenden van middelbare leeftijd die dit allemaal in goede banen wil laten leiden en uit angst en voorzorg de discussie opent over Negerzoenen, Zwarte-Piet en nu de attracties in de Efteling. Dit zijn de mensen die denken dat de wereld maakbaar is en hun eigen normbesef hoger zien dan die van den ander, een gevaarlijke combinatie. Door alles te verbieden wat ook maar ruikt naar racisme of discriminatie trappen ze in dezelfde valkuil als voorheen de Stasi in Oost-Duitsland, de communisme-jacht in Amerika in de jaren 50-60 of de Spaanse inquisitie.
Door alles onder een vergrootglas te leggen en het vizier steeds scherper te stellen zal je altijd datgene zien wat je wenst te zien, of niet wenst te zien. En zodoende is er altijd reden op nog meer protest, commentaar en verbod. Dit fenomeen heeft zelfs een naam: Mccarthyisme naar de aanvoerder van de eerder genoemde communisten-jacht.

Nu is het zo dat extremisten een totaal gebrek hebben aan aanpassingsvermogen, terwijl Jan-met-de-pet zijn vizier open heeft en bereid is zich aan te passen. Ook dit is een gevaarlijke combinatie; diegene die zich het makkelijkst aanpast past zich aan aan diegene die het hardst roept om aanpassing maar het zelf niet kan.

Racisme en discriminatie is een onjuist iets, dat is absoluut waar. Als je op basis van huidskleur, geslacht, overtuiging of geaardheid achtergesteld wordt dan is dat zeer zeker laakbaar. Maar dat is niet gaande bij een Negerzoen of een kermisattractie op de Efteling. De verontwaardiging dat jouw stem niet gehoord wordt terwijl je zelf niet luistert naar de stem die jij veracht is onterecht.

De wereld is niet maakbaar. Het is juist om inherent lijden te voorkomen en als het Slavernijverleden je zwaar ligt, wees actief en ageer tegen de Nepaleze slaven in de Golfstaten die de WK stadions bouwen. Ageer tegen kindslaven door niet je kleding het allergoedkoopst te kopen maar eerst even een onderzoekje te doen naar de herkomst van je textiel.

Wil je lijden voorkomen, ga het elkaar niet moeilijk maken met verbiedt en verbod en jij mag dit niet en alle gemaakte verontwaardiging er om heen. Dat is geen lijden voorkomen, maar lijden creëren.